Krantenartikel
In het Algemeen Handelsblad van 4 mei 1932 valt in het artikel met het kopje “De Micheline -Aankomst te Utrecht” het volgende te lezen: “Op het perron was het inmiddels levensgevaarlijk geworden, vooral toen een der menschen van de Micheline ansichtskaarten begon uit te deelen, waarop het wonderding stond afgebeeld. Men greep er naar als naar een talisman en complete veldslagen werden geleverd om een afbeelding te bemachtigen.”
Op 4 mei 1932 kwam het wonderding in Roosendaal aan om vervolgens door te rijden naar Utrecht via Den Bosch. De Micheline bleef tot en met 17 mei in Nederland om enkele proefritten te maken.
Trein op luchtbanden of auto op de rails
De Micheline is een trein op luchtbanden die in de jaren 1930 in Frankrijk is ontworpen door het Société Anonyme Michelin en enkele spoorbedrijven. De eerste Micheline type 11 die in 1932 in dienst is gesteld, had het uiterlijk van een autobus met oplegger.
De door Michelin gebouwde treinstellen reden vele jaren op de Franse spoorwegen. Ook in de Franse koloniën in Afrika, Madagaskar en Indochina zijn Michelines ingezet. In Madagaskar is de laatste Micheline in 1985 buiten dienst gesteld.
De Micheline kan niet achteruit rijden, daarom is er een draaischijf nodig om de trein te keren. Er is een filmpje van het Bioscoopjournaal van de proefrit van de Micheline van Utrecht naar Maarn op 10 mei 1932. Op het filmpje zijn onder meer de Franse gezant d’Arnaud baron de Vitrolles (links) en de heer Dietz van de Michelinfabriek (rechts) te zien. Het is bij deze proefritten gebleven, de Nederlandse Spoorwegen hebben de Micheline niet aangeschaft.
Kaart
De kaart laat het type Micheline zien dat in Nederland proefritten heeft gemaakt in 1932. Het is Micheline Type 11, dat in 1932 in productie is genomen. Ook wel “Micheline 24 places” genoemd. Er zijn 11 stuks van geproduceerd. De kaart die is afgestempeld op 23 september 1932. De kaart met Deense tekst is van Deense makelij, zonder vermelding van de uitgever. De Micheline heeft voor zover bekend nooit in Denemarken gereden.
De eerste treinen van dit type zijn in dienst genomen in Frankrijk door de “Compagnie des Chemins de Fer de l'Est” op 21 maart 1932 op de lijn Charleville-Givet. Het Type 11 is in 1939 buiten dienst gesteld.
Ontwerp
Het doel van ontwerper André Michelin met de Micheline was de verbetering van het reiscomfort. De Michelines moesten luchtbanden krijgen die op meterspoor konden rijden, spoorwissels kunnen passeren en het gewicht van de treinstellen kunnen dragen. Het eerste ontwerp werd gepatenteerd in 1929 en in lijn hiermee werden de banden verbonden door een stevigere metalen constructie. De spoorvoering werd geregeld door een uit de velg stekende flens. Deze constructie vereiste echter wel dat de wagenbakken (carrosserie) licht moesten zijn om door deze draaistellen te kunnen worden gedragen. De wagenbakken werden opgebouwd uit duraluminium en werden vervaardigd op basis van technieken uit de luchtvaartindustrie. Het eerste prototype werd in 1931 aangeboden aan de spoorbedrijven.
Om deze uitvinding onder het publiek te brengen gaf Marcel Michelin, de zoon van André Michelin, op 10 september 1931 een demonstratie met het prototype Michelin nr. 5 op het traject van Paris Saint-Lazare naar Deauville en terug. Hij nodigde André Citroën en zijn vrouw, de directeur van de Franse spoorwegen en enkele journalisten uit bij deze snelheidspoging. Tijdens de terugtocht legde het treinstel de 219,2 kilometer tussen beide spoorwegstations af in 2 uur en 3 minuten, wat een gemiddelde snelheid opleverde van 107 kilometer per uur met pieken tot 130 kilometer per uur. Met deze voor die tijd hoge snelheden werd de geschiktheid van de Micheline overtuigend onderschreven. Daarop werden door Michelin meerdere treinstellen gebouwd.