Monster-kaart van J.M. Schalekamp
 
De kaart met het Wandelpier van Scheveningen is een voorbeeld (monster) van een kaart in lichtdruk, die J.M. Schalekamp uit Buiksloot naar zijn potentiële klanten stuurde, in de hoop een opdracht te ontvangen. In 1892 verplaatste Schalekamp zijn fotografisch atelier van Amsterdam naar Buiksloot. Aan dit atelier was een lichtdrukkerij verbonden.
De adreszijde is min of meer de “vingerafdruk” van de drukker. Je kunt er dus van uitgaan dat de adreszijde van de “monster-kaart” door Schalekamp is gedrukt en dat alle andere kaarten met dezelfde adreszijde door Schalekamp zijn gedrukt. De adreszijde kenmerkt zich door vijf verschillende teksten, zoals Briefkaart, Carte Postale, Algemeene Postvereeniging, ieder met een eigen lettertype of font. Verschillen zijn de grootte van de letters, cursief of rechtopstaand, vet of niet vet, hoofd- of kleine letters, haakjes, punten en het karakteristieke van de letters. Is dit geval zijn de letters van BRIEFKAART geschreeft (met streepjes aan de uiteinden van de letters), ongelijke dikte van de letters, maar vooral het “doorgezakte” dwarsstreepje van de A is kenmerkend. Tot zover lijkt alles te kloppen, maar zo simpel ligt het blijkbaar niet, want een kaart van de lichtdrukkerij S. Bakker Jz. uit Koog-Zaandijk heeft exact dezelfde adreszijde. Zelfs het sluithaakje achter “adresse” is bij beide kaarten onvolledig afgedrukt. Het blijkt dat heel veel kaarten van Schalekamp en Bakker deze zelfde adreszijde hebben. Drukte de één ook voor de ander of gebruikten deze drukkers hetzelfde cliché voor de adreszijde? Voorlopig blijft het een “vraag”, maar mogelijk wordt het eens een “weet”.

Voor de Nationale Bond van Verplegenden tekende Henk Rotgans voor een promotiekaart speciaal gericht op leerling verpleegkundigen. De Nationale Bond van Verplegenden is in 1928 opgericht en bestond onder deze naam tot 1964. Gezien de kwaliteit van het papier, het feit dat de kaart geen K-nummer heeft en de tekenstijl, vermoed ik dat de prentbriefkaart kort na de Tweede Wereldoorlog is verschenen. Maar wellicht is de kaart in de tweede helft van de dertiger jaren van de twintigste eeuw verschenen. In deze tijden van Corona-crisis is het in ieder geval een hommage aan de helden in de zorg!

EW

La Nouvelle 15 HP Berliet
 
Een reclamekaart voor een Frans automerk Berliet uit circa 1921. De kaart is 12 oktober 1921 verstuurd uit Arnhem naar den Haag. Links onderin staat in kleine letters DRAEGER. Dit is waarschijnlijk niet de tekenaar van de kaart, maar de naam van de drukkerij/drukker van deze kaart. De naam Draeger komt op meer Franse kaarten voor. Ook een kaart van de tekenaar René Vincent heeft op de rand van de kaart de naam Draeger staan. Een andere (foto) reclamekaart heeft op de adreszijde imp. (=imprimerie) Draeger staan.
 
Firma Draeger Frères uit Parijs
In 1866 vestigde Charles Draeger in Parijs de firma “Draeger et Lesieur”. Omstreeks de eeuwwisseling wijzigde de naam in Draeger Frères. De drukkerij hield zich voornamelijk bezig met het drukken van catalogi, brochures en ander reclamedrukwerk. Zij gaven ook enkele kunstboeken uit en werkten samen met kunstenaars als Pablo Picasso, Salvador Dali, Jean Cocteau en Henri Matisse.
 
Yvon
In 1956 nam de firma Draeger de Franse uitgever Yvon over. Yvon is genoemd naar de fotograaf Pierre Yves Petit die begon met fotograferen in 1916 In 1922 richtte hij de firma „Les éditions d’art Yvon” op. Volgens een beschrijving introduceerde uitgever Yvon in 1946 voor de eerste keer kleur bij prentbriefkaarten. Waarschijnlijk is bedoeld: gebruikte voor de eerste maal kleurenfoto’s als prentbriefkaart. Want kleur is in gebruik, zolang als de prentbriefkaart bestaat.
 
Berliet
De afgebeelde auto van het werk Berliet is waarschijnlijk van het model Torpédo. De naam 15 HP staat voor 15 Horse Power, het Nederlandse PK = Paarden Krachten. In het Frans CV van Cheval, zoals in de bekende deux chevaux (2 CV) van Citroën. De fabrieken van Berliet stonden in Lyon. De fabriek maakte personenauto’s, autobussen en vrachtauto’s. De trein in het logo (zie het visitekaartje) heeft te maken met de verkoop van zijn ontwerp van het chassis aan de American Locomotive Company. De firma Berliet is opgericht door Marius Berliet in 1899 en heeft bestaan tot 1939.
 

Herbesthal
 
De kaart heeft als titel:“Brücke über die Bahnstrecke Cöln-Aachen-Brüssel-Paris.
Die Brücke bildet die Landesgrenze zwischen Deutschland und Belgien.“
Tevens is op de kaart aangegeven in welke richting “Belgien” en in welke richting “Deutschland” ligt.
 
Grenzen
Herbestal (Belgische schrijfwijze) ligt tegenwoordig niet meer aan de grens met Duitsland, maar in het Duitstalige deel van België. Tot 10 januari 1920, toen de regio Eupen-Malmedy op grond van het in 1919 gesloten Verdrag van Versailles Belgisch werd, vormde de weg van Herbesthal naar Welkenraedt de grens tussen het Duitse Keizerrijk en België. In de periode dat de plaats deel uitmaakte van het Duitse Keizerrijk (na 1815 tot 1918) is de naam van de plaats onjuist verduitst van Herbestal naar Herbesthal.
Op een andere kaart van de brug van Herbesthal is de spoorlijn als volgt omschreven: “Bahnlinie, Herbesthal-Lüttich-Paris-Löwen-Brüssel” [Herbesthal-Luik-Parijs-Leuven-Brussel].Kaarten van deze brug die tijdens de eerste wereldoorlog verschijnen, hebben in de titel “Landesgrenze zwischen Deutschland und dem früheren Belgien”.  
Het bijzondere van de afgebeelde kaart zijn de twee auto’s en verscheidene wagens op de trein. Zijn het auto’s en wagens die geëxporteerd zijn of was dit een manier om de grens over te steken?
 
Europees spoorwegnet
De plaats Herbesthal had een belangrijke plaats in de geschiedenis van het Europese spoorwegnet.
Op 9 juni 1837 is de Rheinische Eisenbahn-Gesellschaft opgericht en in oktober 1843 was het baanvak Keulen over Düren en Aken naar Herbesthal gereed. Met het gereedkomen van het baanvak Luik-Aken ontstond in Herbesthal het eerste grensstation van Europa. Ook het goederenverkeer kon met het vervoer van ertsen uit de zinkmijnen in het nabij gelegen neutrale Moresnet zich ontwikkelen.
Het station van Welkenraedt is later geopend als grensstation van België, het station van Herbesthal (niet zichtbaar op de ansichtkaart) lag als grensstation aan de Duitse zijde van de grens.
 
Ferd. Schweitzer
De uitgever van deze kaart is Ferd. [Ferdinand] Schweitzer, Kapuzinergraben 38 in Aachen [Aken].
Deze uitgever heeft ten minste vier kaarten  van Vaals uitgegeven. Een van het Excelsior Hotel Göttgens in Vaals en twee van het interieur van dit hotel. De hotelhouder Jan Jacob Hubert Göttgens
was in 1902 gehuwd met Emilie Werthmüller, geboren in Drulingen in de Elzas. De vierde kaart is van het vierlandenpunt in Vaals. Ook heeft Ferd. Schweitzer enige kaarten uitgegeven van neutraal Moresnet.
 
Lodewijk van Duuren