Uit een krantenartikel in de Apeldoornsche Courant van 19 november 1923 valt te lezen. Thans is zij verplaatst op een beteren stand, in een geheel nieuw, groot winkelhuis en is gedoopt „De Eerbeeksche Toko”. Het betreft hier een pand van de Eerbeekse winkelier Lambertus Hendrikus Bosgoed (1859-1935), die voor 1923 jarenlang een winkel bij het station had. Hij was van 1880 tot 1904 papiermakersknecht en vanaf dat laatste jaar koopman of winkelier van beroep. Toen hij op 21 maart 1935 overleed is de zaak overgedragen aan H.H. Wark J.Hzn. Deze heeft ook de uitgave van prentbriefkaarten voortgezet.
Prentbriefkaarten
De oudste serie zwartwit en ingekleurde kaarten heeft geen witte rand, de titel staat hierbij op de beeldzijde. Op de adreszijde staat L.H. Bosgoed (zonder Zn.). De oudste afstempeling is van 1912.
E is van circa 1923 een serie zwartwit- en ingekleurde kaarten uitgegeven met een witte rand, waarop de titel van de kaart. Tussen de deelstreep staat Uitg.: L.H. Bosgoed & Zn., Eerbeek. [de L.H. lijkt op sommige kaarten veel op I.H.]
Er is één kaart bekend uitgegeven met de drukker-uitgever La Rivière en Voorhoeve in Zwolle.
Sonnemaire
De eerste bovengenoemde kaarten bevat twee kaarten van Sonnemaire met een interessante achtergrond. Het “bavelaartje” 1) op de kaart met “Huize Sonnemaire” is een knipsel van E.G. De titel op het kunstwerk luidt: “En wat in Sonnemaires Hof – Nu wonderlijk gedeit – Het is de vrucht van veel geduld – En van Saamhorigheid – 1930 –“.
De bewoners van Huize Sonnemaire 2), gebouwd in 1919 waren vanaf 1925 Maria Anna (Manna) Mouton (1873-1947) en Elisabeth Johanna Carolina (Bep of Bet) Gelderman (1874-1954). De afkorting E.G. is van Elisabeth (Bet) Gelderman. Beide zijn genoemd in het boek “Geknipt !” over knipkunst. E.J.C. Gelderman knipte omstreeks 1930 haar bavelaartjes uit wit aquarelpapier. Manna de Wijs-Mouton is vooral bekend als liedjesschrijfster en beeldend kunstenares, maar zij maakte ook decoratieve knipsels. Haar liedjes Het Tasje en Snoepwinkeltje kregen grotere bekendheid toen Jean-Louis Pisuisse ze op zijn repertoire zette.
Bronnen
- Maarten Hell, Mouton, Maria Anna, in: Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland. DVN, een project van Huygens ING en OGC (UU). URL: http://resources.huygens.knaw.nl/vrouwenlexicon/lemmata/data/Mouton [01/11/2017]
- Ynze van der Ree, 2014. Manna de Wijs-Mouton http://mannaj25.ynzejan.nl/index.php
- Regionaal Archief Zutphen. [Afbeeldingen en informatie prentbriefkaarten.]
- Joke Verhave en Jan Peter Verhave, 2008. Geknipt ! Geschiedenis van de papierknipkunst in Nederland. Walburg Pres, Zutphen.
http://resources.huygens.knaw.nl/vrouwenlexicon/lemmata/data/Mouton
Noten
- Cornelis Bavelaar had volgens A.J van der Aa (1853)'eenen onbegrijpelijken aanleg tot het snijden van beeldjes'. Niemand had hem dit ooit geleerd, maar met slechts een 'eenvoudig pennemes' sneed hij uit lindehout, palmhout, ivoor en parelmoer allerlei 'landschapjes, binnenhuisjes en zeegezigtjes' die hij vervolgens achter glas inlijstte. Bij Gelderman is papier de “grondstof” voor een bavelaartje.
- Harderwijkerweg 23.