Japanse prentbriefkaart
Onlangs kreeg ik een prentbriefkaart uit Japan cadeau. Op de beeldzijde staan twee Japanse karakters in zwarte inkt en enkele kleine Japanse in rode inkt. Ook de adreszijde is met rode inkt bedrukt. De kaart is verpakt in een cellofaan hoesje, met informatie over de uitgever, de prijs en het soort papier. De kaart is gekocht in een souvenirwinkeltje bij de Ryōan Tempel in Kyoto. De twee eerste karakters op het etiketje aan de adreszijde slaan op de beroemde steentuin bij de tempel.
De twee eerste karakters onderaan zijn van Kyoto, de drie laatste karakters staan voor Ryoan Ji = Ryōan Tempel (zie de folder).
Adreszijde
De kaart is anders georiënteerd dan de Europese kaarten. De adreszijde is namelijk verticaal in plaats van horizontaal gepositioneerd. Dat heeft te maken met het Japanse schrift van boven naar beneden loopt en van rechts naar links. Bovenaan staat een postzegel vakje. Daarnaast drie en vier vakjes, verbonden door een koppelteken, om de Japanse postcode te noteren.
Postcodes in Japan zijn normaal gesproken gebaseerd op een 7-cijferige numerieke code die het formaat NNN-NNNN gebruikt. In deze beschrijving is N een getal van 0-9. De eerste twee cijfers van deze numerieke code verwijzen naar één van de 47 Japanse prefecturen. Zo staat 40 voor de prefectuur Yamanashi. Het volgende cijfer is voor één van de steden in de prefectuur (bijvoorbeeld 408 voor Hokuto, Yamanashi), de volgende twee voor een buurt, en het laatste cijfer voor een buurt of een andere onderverdeling (408-0301 tot 408-0307 voor de Mukawa- chō wijk in Hokuto).
Als je een adres in het Japans schrijft, dan begin je met de postcode, provincienaam, stad en gebied en je eindigt met de naam van de ontvanger.
De tekens boven de postcode-vakjes betekenen post- briefkaart:
Alfabetten
Het eerste schrift van Japan is kanji, waarvan de karakters zijn ontleend aan het Chinese schrift. Daarnaast zijn er nog twee schriftsoorten: hiragana en katakana. Beide laatste zijn lettergrepenschrift. Ook het westerse schrift wordt gebruikt, zoals op de toelichting op het cellofaan. Op de kaart en op het zakje zijn naast het westerse schrift alleen kanji en hiragana gebruikt.
De eerste twee tekens boven de postcode zijn karakters van het kanji (=post) en de laatste drie van het hiragana-schrift (=briefkaart).
Uitgever
De uitgever van de kaart is Senshin Kogei Co.,ltd. uit Kyoto, Japan. Zij publiceren met name hoge kwaliteit Japanse Zen kalenders. De firma is opgericht in 1972.
Papier
Voor de kaart is Japans traditioneel handgeschept papier gebruikt, genaamd washi. Washi is papier gemaakt van de vezels uit de bast van gampibomen, de mitsumatastruik of van de papiermoerbei. Daarnaast kan washipapier gemaakt worden van bamboe, hennep, rijst of tarwe. Washipapier is voor het eerst in Japan vervaardigd. De naam washi komt van het Japanse wa (Japans) en shi (papier). Het is een traditioneel product dat met de hand gemaakt wordt.
Washi is steviger dan papier van houtpulp, het wordt vooral gebruikt in de kunst, zoals voor origami en Japanse kalligrafie.
Prijs
¥ 350 = de afkorting van 350 Yen, de munteenheid van Japan. Dit bedraagt ongeveer 2 Euro.
Afbeelding
Op de beeldzijde zijn twee Japanse karakters te zien met de betekenis Zen. Dit staat ook op het etiket op het cellofaan. De afbeelding is een vrije interpretatie van de twee tekens. Gezien de vlekjes die aan de rand eindigen ga ik uit van een reproductie van handgeschreven karakters. Zen is een vorm van boeddhisme die sterk de nadruk legt op meditatie.
bekijk het blogbericht met alle afbeeldingen in de PDF.