Omstreeks 1976 kocht de journalist Charles Osborne (1927-2017) in een antiquariaat in Wenen een album met een collectie prentbriefkaarten van operagebouwen en theaters. Hij publiceerde een deel van die collectie in 1979 in het boek “The Opera House Album”, dat in Nederland in 1981 verscheen onder de titel: “Negentiende eeuwse Operagebouwen”.
De collectie heeft oorspronkelijk toebehoord aan Emil Wipperich (1854-1917), hoornblazer bij de Kaiserliche und Königliche Hofoper in Wenen. Hij was daar in dienst van 1 april 1882 tot 31 maart 1914. De datering van de kaarten loopt van 1897 tot en met 1914. De kaarten zijn alle aan hem geadresseerd, zoals van ene Otto Czech uit Brün (Brno) aan de “Wohlgeboren Herrn Emil Wipperich, Professor am Conservatorium, Wien I, Giselastrasse 12”. Familieleden, collega’s, vrienden en leerlingen stuurden hem kaarten van operagebouwen en theaters vanuit heel Centraal en Oost Europa, uit plaatsen als Praag, Dresden, Warschau, Bayreuth, Salzburg, Leipzig en Berlin.
Maar blijkbaar zijn niet alle kaarten uit de collectie van Wipperich in het album terecht gekomen. Een kaart in mijn collectie van het Stadttheater in Giessen, in 1906 verstuurd door Anton Prantl aan Emil Wipperich, is gepubliceerd in het artikel Kinderpost in het Prentbriefkaarten magazine van het 4e kwartaal 2018. Het bijzondere aan deze kaart is een minipostzegel van het Duitse Hertogdom Württemberg uit een spel kinderpost, die op de adreszijde is geplakt. Anton Prantl speelde in kleine trom in de Weense Opera. Van deze Prantl is ook een kaart opgenomen in het boek “Negentiende eeuwse Operagebouwen”. Het is een kaart van het Teatr Wielki uit Warschau, die is verstuurd in 1901.